Simone van der Vlugt - Morgen ben ik weer thuis

Leeftijd. Vanaf 11.

‘’Ze ziet het niet aankomen. Niemand ziet het noodlot naderen. Waardoor het des te harder en meedogenlozer toeslaat.’’

De 11-jarige Britt wordt na haar turnles ontvoert door een man met een bestelbusje. De rechercheur Lois Elzinga krijgt de zaak. Een mogelijke verdachte is Britts vader, maar die zit in de gevangenis in Vught. De ontvoerder van Britt blijkt Lucas Geerlings te zijn. Hij maakt pikante foto’s van Britt, maar raakt haar niet aan. Lucas heeft samen met Britts vader in Vught gezeten. Met het laatste streepje van batterij op haar mobiel, weet Britt haar moeder te SMS-en waar ze is. Ook komt de politie erachter waar Geerlings woont. Britts vader ontsnapt uit de gevangenis en komt Britt halen bij het huis van Lucas. Wanneer Britt vertelt over de pikante foto’s, wordt haar vader heel boos en schiet hij Geerlings neer. Britt en haar vader, Roy, rijden richting Polen, maar hij weet dat ze gevolgd worden, dus rijden ze de bossen in in Duitsland. Britt ontsnapt van Roy, maar wordt later weer gevonden. Ze spreken af met een Poolse vriend van Roy, daar krijgt hij nog geld van. De Pool wil echter het geld ruilen voor Britt, dus schiet Roy de Pool neer, dit mislukt en Roy wordt in zijn rug gestoken. De rechercheur en Britts moeder zijn onderweg naar Duitsland. Britt is veilig bij de Duitse politie en kan weer naar huis.

Het boek is heel realistisch, aangezien dergelijke ontvoeringen in het echt vaker gebeuren dan ik voorheen dacht. Van der Vlugt zet met ‘Morgen ben ik weer thuis’ daarom dus ook een heel echt boek neer. De spanning van Britt voelt, met de gedachte dat het echt gebeurd, daarom ook heel echt aan.

Door de structuur van het boek komt die spanning ook goed over. Als je vanuit het perspectief van de rechercheur leest, weet je niet veel en kom je samen met haar steeds achter meer. Terwijl je al weet waar Britt is, als je vanuit haar perspectief leest. Hierdoor worden de gebeurtenissen steeds spannender en soms onvoorspelbaar.

Kortom, ‘Morgen ben ik weer thuis’ is een heel spannend boek, geschreven naar de waarheid. Zelf heb ik het in één keer uitgelezen, omdat ik moest weten hoe het eindigde. Wel is het boek niet geschikt voor kinderen die wat minder aankunnen. Het is daarom een aanrader als je van spannende boeken houdt en je de heftigheid aankunt.

Door: Luke.

Theo Engelen – Droomvrouw vermist

‘Waar ben je zaterdagavond naartoe gegaan?’

‘Nergens naartoe. Op het station heb ik andere kleren aangetrokken. Toen de trein in Arnhem stopte ben ik uitgestapt. Ik werd daar opgewacht en toen ben ik met de auto weer teruggekomen naar Nijmegen.’

‘Bij wie ben je ondergedoken?’

‘Een vriend. Kan die er niet buiten blijven?’

‘Absoluut niet. Je doet net alsof dit een gezelschapsspelletje is. Waarom moest die arme jongen trouwens in elkaar geslagen worden?’

Karin durfde hem nu niet meer aan te kijken en bestudeerde uitvoerig haar bord. ‘Dat was helemaal niet de bedoeling. We gingen ervan uit dat hij na het toneelstukje in het café zo verstandig zou zijn om me verder met rust te laten. Toen hij me volgde in de garage, raakten we in paniek. Daar wachtte mijn vriend namelijk met de nieuwe koffer en de kleren waarmee ik later op de trein zou stappen. Mijn vriend sloeg iets harder dan bedoeld. We hadden alleen tijd nodig om ongezien weg te komen.’

‘Volgens mij viel het wel mee met die paniek. Er was nog tijd genoeg om rustig een vingerafdruk op je jas te zetten en een paar druppels bloed op je jurk te laten lopen.’

 Theo Engelen schrijft geen standaard jeugdboeken. De hoofdpersonen uit ‘Droomvrouw vermist’ zijn twee tieners en hun ouders, maar verder ontbreken alle geijkte ingrediënten. Geen gebroken huwelijken en moeilijke jeugdproblemen, maar een spannende politieroman met een bijzonder origineel plot.

 Cas laat zich in de stad meelokken door een mooi meisje. Hij volgt haar een parkeergarage in en wordt knock-out geslagen. Als hij achteraf op tv ziet dat het meisje vermist is, begint hij te dromen dat hij haar wat heeft aangedaan. Rechercheur Joris Voskamp bijt zich vast in de zaak. Hierdoor wordt de interesse gewekt van zijn dochter Lisa, die op haar beurt interesse krijgt voor Cas. Uiteindelijk blijkt het verdwenen meisje zelf alles in scène te hebben gezet om haar boze Zuid-Amerikaanse drugsconnecties te ontlopen. Daarbij kreeg ze hulp van een onverwachte handlanger.

 Het verhaal speelt met de druk van verdenkingen en illusies. Doordat Cas’ dna overal opstaat en door wat hij op tv heeft gezien over de gebeurtenissen, gaat hij zich heel levendig voorstellen dat hij het meisje wat heeft aangedaan, terwijl hij daar geen enkele echte herinnering aan heeft. Toch begint hij zich er zelfs fysiek schuldig over te voelen en krijgt hij enge dromen. Alle bewijzen zijn ook tegen hem. Het is aan rechercheur Voskamps intuïtie en onbevooroordeelde opstelling te danken dat de waarheid toch boven tafel komt.

 De plot is bijzonder origineel. Door bizarre wendingen die toch geloofwaardig worden gebracht, wordt de lezer iedere keer op het verkeerde been gezet, net als de hoofdpersonen in het verhaal. Hierdoor wordt de nieuwsgierigheid naar de uiteindelijke afloonog groter. Dit boek nodigt uit tot dóórlezen.

Door: Ruud.

Jan Terlouw - Oorlogswinter

‘’Wat was het toch allemachtig donker.’’ – Jan Terlouw, Oorlogswinter. (1972)

Middenin de Tweede Wereldoorlog komt de 15-jarige Michiel erachter dat zijn vriend Dirk een Engelse piloot genaamd Jack verborgen houdt in het bos. Jack heeft een wond die verzorgd moet worden. Wanneer Dirk gevangen genomen wordt tijdens een mislukte overval, besluit Michiel dus om Jacks’ verzorging op zich te nemen. Om dit goed te doen schakelt Michiel de hulp in van zijn zus Erica, een verpleegster in opleiding. De Duitsers vinden een dode Duitse soldaat en schieten vijf gijzelaars dood, omdat niemand bekend. Michiels vader was één van de gijzelaars. Michiel wil vanaf dat moment koste wat het kost de oorlog beëindigen. Dirk is ondertussen ontsnapt uit de gevangenis, maar is door zijn marteling gewond. Ook hij wordt verzorgd in de schuilplaats van Jack. Met Jack gaat het ondertussen goed en hij wilt graag verder vechten. Michiel bedenkt daarom een plan om hem weg te smokkelen. Hiervoor heeft hij oom Bens hulp nodig, maar Ben blijkt een verrader te zijn. Na deze ontdekking leveren Michiel, Jack en Dirk Ben uit aan het verzet. Ben sterft na een ontsnappoging. Als de oorlog voorbij is komt Michiel tot de conclusie, dat het enige goede wat je kunt doen vechten tegen de oorlog is.

‘Oorlogswinter’ is een realistisch historisch boek. Het boek zet de Tweede Wereldoorlog neer zoals hij was. De personages zijn ook personen die hoogstwaarschijnlijk ook echt bestaan hebben. Ik durf ook te zeggen dat de situatie zo erg was, zoals in het boek beschreven wordt. Het boek is dus heel erg naar de waarheid geschreven.

Het boek is geschreven in de chronologische volgorde. Alhoewel er wel vertelt wordt over ‘het verleden’, ga je niet als lezer daadwerkelijk naar ‘het verleden’. Ook wordt er wel een grote tijdssprong gemaakt aan het einde van het boek, namelijk naar een 43-jarige Michiel, maar ook dit is nog steeds chronologisch.

‘Oorlogswinter’ vond ik naast spannend ook ontroerend, omdat Michiel als 15-jarig jongetje in de oorlog leeft en hierdoor zijn vader verliest. Of dat zijn naasten verraders blijken. Het doet veel met het hoofd van een jongen en dat vind ik heel erg sneu. Ik leef erg met hem mee, omdat het echt en grootschalig gebeurd is.

Kortom, ‘Oorlogswinter’ is een realistisch historisch boek met een spannende, maar ook een zielige kant. Het is geschreven in een chronologische volgorde, dus goed te volgen. Het boek van Jan Terlouw is een aanrader als je van spannende oorlogsboeken houdt.

Door: Luke.