John Green - Een Weeffout in onze Sterren
Hazel werd drie jaar geleden opgegeven, maar een nieuw medicijn rekt haar leven voor nog onbekende tijd. Genoeg om een studie op te pakken en vooral niet als zieke behandeld te worden. Gus heeft kanker overleefd - ten koste van een been. Vanaf het moment dat Hazel en Gus elkaar ontmoeten tijdens een praatgroep, voelen zij een wederzijdse, niet te negeren aantrekkingskracht. Maar Hazel wil niet dat nieuwe mensen van haar gaan houden, als ze weet dat ze zal sterven.
Schitterend boek. Zeer emotioneel en tegelijkertijd zeer komisch. Dit boek bezorgt je gegarandeerd een lach en een traan. Het onderwerp zelf is natuurlijk zeer tragisch, maar het is hier zo realistisch beschreven en ook met genoeg humor. De band die Gus en Hazel krijgen is van een pure schoonheid. Het boek is Amerikaans, maar het speelt zich ook een stukje af in Nederland, wat het extra bijzonder maakt. Heel bijzonder boek, dat ik alleen maar aan kan raden bij leerlingen.
Door: Luke.
Siska Goeminne – Raak me dan, als je kan
‘Waarom?’
Ze moest het vragen. Zonder antwoord kon ze niet verder.
Hij knipperde verwoed met zijn ogen, draaide zich om en ging op bed zitten. Ze bleef staan, met haar rug tegen het raam, besefte hoe hij meteen weer afstand schiep. Hij kwam er niet onderuit. Afwachtend keek ze hem aan.
Simon haalde – alweer weerspanning, onwillig als vanouds – de schouders op. Hij wist dat ze het zou vragen, had niet verwacht dat ze het meteen zou doen. Het maakte hem kwaad. Waarom wilde Rune de waarheid naar boven wroeten? Hij had leren leven met geheimen en mist, met wat achter blikken verborgen lag. Alles uitspreken? Hij kón het niet.
Toch, toen hij haar in de ogen keek, kromp hij ineen. Rune zou niet loslaten, wist hij. Maar het was niet alleen de koppigheid in haar blik die hem trof. Het was het verdriet dat hij er zag, het raakte hem hard.
‘Ik wilde jou geen pijn doen.’ Dat wíst ze toch?
‘Dat is dan goed mislukt.’
Raak me dan, als je kan is een bijzonder, poëtisch verhaal over de vreemde liefde tussen Rune en Simon.
Simon is een jongen met geestelijke problemen, van wat er van hem beschreven wordt, lijkt hij zwaar autistisch en in ieder geval zeer depressief. Rune vindt hem juist mysterieus en wordt verliefd op hem. Steeds meer gaat ze inzien dat er met de zwartgallige, contactgestoorde Simon niet te leven valt, maar ze kan hem niet loslaten. Tot hij een zelfmoordpoging doet en opgenomen wordt in het gekkenhuis. Dan neemt Rune de leiding.
Het boek heeft een bijzonder onderwerp: de psyche. Die wordt er sterk uitgelicht. Er wordt weinig aandacht besteed aan het dagelijks leven van Simon en Rune in hun kustplaatsje, het gaat alleen om de interactie tussen hen. Doordat de gekte van Simon en de onvoorwaardelijke liefde van Rune zonder commentaar en in hun eigen woorden wordt beschreven, krijgt de lezer een verfrissend en realistisch aandoend beeld van psychische problemen waar tegenwoordig ook veel kinderen mee te maken hebben.
De vorm sluit goed aan bij de inhoud. Het taalgebruik is vaag en poëtisch en het grootste deel van de tijd is één van de twee hoofdpersonen letterlijk aan het woord. Ook de rest van het boek oogt kunstzinnig, met gedichten tussendoor en een aparte vormgeving met lichte en donkere pagina’s.
Door: Ruud.
Siegfried Lenz – Een minuut stilte (Schweigenminute)
Block knikte, ik kon gaan. Ik was al bij de deur toen hij me nog een keer terugriep; dwars door me heen kijkend zei hij:
‘Wat we verzwijgen, Christian, heeft soms grotere gevolgen dan wat we zeggen. Begrijpt u wat ik bedoel?’ – ‘Ik heb het begrepen,’ zei ik en haastte me om de foto van Stella op de gewenste plek te zetten.
Opnieuw droeg ik je foto onder mijn trui, Stella, op weg naar de aula gaf ik nergens antwoord op en ging ik iedere ontmoeting uit de weg. De plan was nog niet helemaal vol, er stonden zes foto’s van oud-leraren, allemaal oude mannen, en er was er maar één bij van wie je kon denken dat hij gevoel voor humor had, een docent in marine-uniform, die twee seinvlaggen kruiselings voor zijn borst hield. Ik had geen behoefte aan een oordeel over de mensen tussen wie ik je neerzette. Jij had een plaats en dat vond ik voorlopig voldoende.
Toen ik je daar zag staan, besefte ik weer wat ik nodig had of nodig dacht te hebben, het plotselinge geluk van een aanraking, de vreugde die vraagt om herhaling. Op dat moment wist ik zeker dat ik deze foto van jou nodig had gehad, alleen voor mezelf.
Een minuut stilte is een verhaal over een ongewone liefde: tussen Christian en zijn lerares Engels, Stella. Ook als liefdesverhaal is het ongewoon, want het gaat net zo goed over rouwverwerking: als het verhaal begint, is Stella al overleden.
Christian is stenenvisser in een Duits dorpje aan zee. Hij ontwikkelt een relatie met zijn mooie, jonge lerares Stella Petersen. Niet echt een vastliggende relatie, ze cirkelen meer om elkaar heen. Stella overlijdt voor Christians ogen door een bootongeluk. In het boek haalt hij herinneringen op aan haar.
Siegfried Lenz blijkt een bijzonder goede schrijver. Een minuut stilte heeft een originele en prachtige vorm. Ten eerste is er het verhaal zelf. Zoals gezegd is Stella al overleden als het verhaal begint, pas bijna aan het eind van het verhaal kom je erachter hoe. Al die tijd houdt Lenz de spanning vast, door niet alleen in flashbacks de geschiedenis tussen Christian en Stella te beschrijven, maar ook door te beschrijven wat Christian voelt na de begrafenis, zijn rouwproces. Het verleden en de toekomst zijn niet apart opgeschreven, maar zitten verweven in één verhaal, zonder hoofdstukken. Dit verhaal is genoteerd in schitterende bewoordingen. Een essay dat leest als een gedicht.
Door: Ruud.
Carry Slee - Fatale Liefde
Snikkend staat Liz even later op het station. Ze belt Amber.
‘Ik krijg geen geld meer van mijn ouders.’
‘Wat? Omdat je gaat samenwonen?’
‘Ja.’
‘Zou je het dan wel doen?’, vraagt Amber.
‘Ik weet het niet. Ik ga het met Djawad bespreken.’
‘Niet doen’, zegt Amber. ‘Dit kun je niet vertellen. Dan komt het nooit meer goed tussen hem en je ouders. Niks zeggen. Beloof je dat?’
‘Ja’, snikt Liz en ze hangt op.
Ze merkt bijna niets van de treinreis. Ze hoort in haar hoofd steeds de woorden van haar vader.
Als jij met die jongen gaat samenwonen, betaal ik niets meer voor je studie.
Fatale Liefde is een typisch probleemboek, waar de schrijfster om bekend staat. Met dit boek bevestigt Slee alle cliché’s over haar werk, maar bewijst tegelijkertijd waarom dit genre haar het beste ligt. Alles wat er aan gruwelijkheid is in de maatschappij overkomt de twee meisjes in de hoofdrol, zo snel dat het eigenlijk niet meer geloofwaardig is, maar het is zo boeiend en beeldend geschreven dat het zóu kunnen.
Liz en Amber zijn vriendinnen die een mode-opleiding doen. Hun droom is een eigen modemerk op te zetten. Die droom lijkt werkelijkheid te worden als Amber een grote erfenis krijgt. In plaats daarvan wordt ze versierd door een charlatan die zich voordoet als miljonair. Liz heeft haar eigen problemen, met vriendje Djawad en een mislukte zwangerschap. De ontvoering van Amber brengt iedereen weer samen, al wordt het nooit meer als vroeger.
Een centraal thema in het boek is het misverstand. Er is veel gedoe over bijna niks, maar omdat de personages niet met elkaar praten, maar koppig zijn en direct overhaaste conclusies trekken, groeit dat bijna niks telkens uit tot een onoverkomelijk probleem. Zo denkt Djawad onterecht dat hij onvruchtbaar is, hij blijft dat denken nadat hij Liz zwanger heeft gemaakt, zodat hij ervan overtuigd is dat zij vreemd moet gaan. Liz op haar beurt denkt onterecht dat Djawad vreemdgaat. Dan zijn er nog Liz’ ouders die onterecht denken dat Djawad een junk is en de studietoelage van hun dochter stopzetten en ten slotte Amber, die denkt dat oplichter Leon echt rijk is en echt van haar houdt.
Bij de ontvoering van Amber komen alle verhaallijnen vakkundig bij elkaar, de plot lijkt de grootste verdienste van de schrijfster. Dit verhaal is bewerkt en uitgegeven door de uitgeverij Eenvoudig Communiceren, die vergemakkelijkte boeken uitgeeft voor slechte lezers. Zelfs in deze jip-en-janneke-vorm blijft de ingewikkelde plot overeind en het verhaal, hoewel vol cliché’s, blijft ijzersterk.
Door: Ruud.
Maak jouw eigen website met JouwWeb