Simon Stranger - Wereldredders

 

Wanneer Emilie aan het shoppen is in een populaire winkelstraat in Oslo en zij onderbroken wordt door een jongen, die stickers plakt op prijskaartjes van kleding, veranderd haar leven. Ze raakt geïnteresseerd in zowel die jongen (Antonio) als in zijn daad. Zo zoekt ze als ze eenmaal thuis is gekomen het webadres op die vermeld stond op de stickers en leest over kinderarbeid in derde wereld landen. Uiteindelijk besluit ze een mailtje te sturen naar de website en krijgt een dag later een mailtje terug. Zo komt ze terecht in een groepje activisten dat maatschappijkritisch is. Ze doet mee aan soortgelijke sticker opdrachten en wilt hiermee ook de aandacht krijgen van Antonio. Als er acties worden besproken die grotere effecten op zouden leveren, maar waarvan het risico net zo groot is, komt er twijfel bij Emilie. Moet ze dit doorzetten en Antonio tevreden houden, of moet ze haar verstand gebruiken en zich losmaken uit de groep? In de tweede verhaallijn volg je twee mensen uit die derde wereldlanden en wordt er een duidelijk beeld geschetst van het dagelijks leven van deze mensen.

 

Het boek bevat een aantal thematieken die elkaar goed overlopen. Er wordt er politiek geuit op de politiek, krijg je een beeld van hoe het zit met kinderarbeid in andere landen en komt de liefde ook voor in het boek. Het is een recent geschreven boek en dat merk je ook. Er wordt gebruik gemaakt van hippe woorden en daardoor zal het leuk te lezen zijn voor kinderen op een middelbare school. Het boek is niet geschreven voor alleen meisjes, ondanks dat het hoofdpersonage een meisje is. Zeker een boek wat ik aanraad voor mensen die hun kennis van de wereld willen uitbreiden.

 

Door: Luke.

Henna Goudzand Nahar – Een nieuwe dag

 

Even later toetst Lisa toch weer Toms nummer in. Ze krijgt meteen zijn voicemail. Iets inspreken doet ze liever niet meer. Daarom belt ze nog een keer. En nog een keer. Maar het toestel wordt niet meer opgenomen.

Met moeite komt Lisa van de bank af. Ze moet naar het toilet. Maar als ze bij de deur is, rinkelt haar mobiel. In zes grote stappen is ze terug bij de bank.

Het is Tom, hoort ze al bij het eerste woord.

‘Val me niet meer lastig, Lisa’, zegt hij. ‘Ik wil geen contact meer. Is dat je nog niet duidelijk?’

Tuut… tuut… tuut…

Lisa kijkt naar haar mobiel. Heeft ze het wel goed gehoord? Was het echt Tom die tegen haar praatte? Heeft ze hem wel goed begrepen?

Misschien moet ze het niet doen. Maar ze toetst toch weer Toms nummer in. Ze moet het zeker weten. Want meende Tom echt wat hij net zei?

Of is hij alleen nog een beetje pissig op haar?

Lisa hoort Toms toestel overgaan. Er wordt meteen opgenomen. ‘Hoi T…’, begint Lisa. Maar verder praten lukt haar niet. Tom begint door haar heen te schreeuwen.

‘Lisa, stop met bellen’, roept hij. ‘Houd daar mee op. Ik wil niks meer met je te maken hebben. Begrijp je dat nu nog niet? Het is over en uit tussen ons. Laat me met rust!’

Lisa doet haar mond open. Maar de kans om iets te zeggen, krijgt ze niet. Tom heeft al weggedrukt. ‘Tuut… tuut… tuut…’, klinkt het weer in Lisa’s oor. Langzaam doet Lisa haar mond weer dicht.

 

Een nieuwe dag heeft een duidelijke boodschap. Door de eenvoudige opzet van het boek komt die goed over.

 

Lisa en Carmen zijn wat suffige meisjes van een jaar of zestien. Als Lisa de vlotte Tom ontmoet is ze gelijk onder de indruk. Wanneer haar ouders opeens heel onverwachts gaan scheiden, wordt Lisa in de armen van Tom gedreven. Haar vriendin Carmen verdwijnt naar de achtergrond. Als Lisa het contact probeert te herstellen, zet Tom haar aan de kant. Zonder vriendin en zonder vriend gaat het mis, ze drinkt zichzelf buiten bewustzijn. Gelukkig laat Carmen haar niet in de steek en komt ze Lisa precies op het juiste moment opzoeken.

 

Dit boek is onderdeel van de Leeskaravaan van uitgeverij Biblion. Het is makkelijk leesbaar, dat wil zeggen dat hoofdstukken, alinea’s kort en duidelijk afgebakend zijn en dat de zinnen simpel opgezet zijn en geen ongebruikelijke woorden bevatten. Dit heeft ten eerste de gewenste uitwerking: het verhaal leest als een trein. Ten tweede zorgt de stijl ervoor dat de boodschap van het verhaal zeer duidelijk naar voren komt, hij zit niet verstopt in moeilijke zinnen. Die boodschap is helder: Lisa is nog een kind en ze heeft haar vriendin en familie nodig, geen playboys en eigen verantwoordelijkheid, hoe leuk dat op het eerste gezicht ook lijkt.

 

Door: Ruud.

Yvonne Keuls - Annie Berber (en het verdriet van een tedere crimineel)

 

Na een trieste jeugd in kindertehuizen en strafinstellingen is een pupil ook niet veilig in de handen van een kinderrechter die een pedofiele relatie met hem heeft.

 

Yvonne Keuls staat bekend om haar verhalen waarin sociale problemen de leidraad vormen. Ook in dit boek is daar nadrukkelijk gebruik van gemaakt. Dit heeft ze op een indrukwekkende manier gedaan. Het onderwerp wat voor dit boek is gekozen mag heftig worden genoemd. Pedofilie is het thema in dit boek, wat automatisch walgelijke gevoelens oproept bij mensen. Het is knap van de schrijfster dat ze geen waardeoordeel verbindt in het verhaal, ze houdt het enkel bij de beschrijving van gebeurtenissen. Dit boek heb ik gelezen op aanraden van mijn moeder. Zij heeft dit boek vroeger ook gelezen en het had toen der tijd een zekere impact op haar, zodanig dat ze dat gevoel 25 jaar later nog steeds op kan roepen. Ik zou het zeker aanraden te lezen voor lezers die toe zijn aan een stapje heftiger dan de Carry Slee-boeken.

 

Door: Luke.

Carry Slee - Spijt

Leeftijd. Vanaf 11.

 

SAMENVATTING:

David zit in klas 2b en is verliefd op Vera. Hij durft er niets mee te doen. In diezelfde klas zit Jochem, een dik, zielig kind die niet voor zichzelf op kan komen. Hij wordt heel erg gepest door een harde kern van drie, maar de rest van de klas durft niets ervan te zeggen uit angst zelf het slachtoffer te worden. Ook de volwassenen, op mentor Paul Nobbe na, doen niets of doen zelfs mee zoals de gym meester die Jochem nog eens extra voor schut zet.
Na allerlei verregaande pesterijen, zoals het dwingen tot veel drinken en dan Jochem met zijn eigen braaksel insmeren, is het Jochem te veel. Hij pleegt zelfmoord door verdrinking. David voelt schuld omdat hij op een gegeven moment hulp had kunnen bieden maar dat niet deed. De pesters worden van school verwijderd, de andere leerlingen krijgen veel spijt en proberen iets met hun schuldgevoelens te doen door bloemen te leggen op de vindplaats van Jochem. David start een telefonische hulplijn voor gepeste kinderen en kan zelfs iets akeligs voorkomen door nu wel op tijd in te grijpen. Ondertussen bloeit daar ook de liefde tussen Vera en David op, door misverstanden hadden ze elkaar steeds verkeerd begrepen.

RECENSIE:

In elke klas zit er wel een gepest kind, helaas. Het boek ‘Spijt’ van Carry Slee is al in 1996 geschreven maar is nog steeds in deze tijd nog merkbaar. Gelukkig is er nu veel rondom dit onderwerp te doen in de pers en hoeven kinderen niet steeds ‘flink’ te zijn.
Carry Slee schrijft vaak over problemen die jongeren vandaag de dag meemaken. Ze heeft als onderwerpen drugsgebruik, seksueel misbruik en eenzaamheid beschreven. Dat doet ze zo goed en aansprekend dat haar boeken vaak verfilmd worden. Met Spijt behandelt ze de verschillende standpunten vanuit diverse personages, de gepeste, de omstanders die niets doen maar ook de volwassenen die vaak niets willen doen. Ook zorgt ze voor tips en gewetensvorming die de personages opvolgen om hun gedrag te veranderen.
Ondanks de slechte afloop voor Jochem sluit het boek positief af, de liefde krijgt alle kans en de meeste betrokkenen tonen berouw (Spijt).
Carry Slee zet de hoofdpersonen overwegend goed of slecht neer, de zwaarste pesters veranderen niet van gedrag, Tino de gymleraar zet op blz. 53 Jochem nog steeds voor schut. Dat maakt wel dat je als lezer meteen een hekel krijgt aan bepaalde types. David is een twijfelgeval, hij durft niet voor Jochem op te komen maar zijn personage ontwikkelt zich steeds meer. Hij bedenkt achteraf wat hij allemaal had kunnen doen en hoe hij het voortaan beter kan doen. Zo zorgt hij voor een hulplijn speciaal voor leeftijdsgenoten die zich gepest en bedreigd voelen. Ik vind het een goed plan, ik kan me erbij voorstellen dat je als je je gepest voelt, er hulp in de buurt is. Achterin het boek staan ook nog wat andere tips voor als je je gepest voelt en hoe je dit kunt aanpakken. Goed boek voor brugklassers.

 

Door: Chris.

Jacques Vriens - Achtstse-groepers huilen niet

 

Leeftijd. 11+

 

Meester Jacques was meester van groep acht. In zijn klas zat een meisje genaamd Akkie. Akkie was ernstig ziek en overleed aan het einde van het schooljaar. Jacques Vriens zou nooit meer dezelfde zijn en besloot zijn verdriet weg te schrijven. ‘Achtste groepers huilen niet’ was geboren.

Akkie voelt zich op een dag na school niet lekker en gaat met haar moeder naar de dokter. Daar moet ze bloed prikken. Na een dag belt de dokter terug met de mededeling dat Akkie doorverwezen moet worden naar de oncologie-afdeling. Akkie blijkt leukemie te hebben. Akkie krijgt chemokuur en verliest hierdoor haar haren. Daarom doet ze een hoofdkap op. Als ze hierover op school vertelt doen al haar klasgenoten ook zo’n kap op uit steun. Een week voor het schoolkamp mag Akkie weer naar huis en ze mag mee op kamp. Na het kamp wordt ze weer opgenomen. Akkie overlijdt bij haar laatste opname.

Het boek is erg ontroerend. Vooral omdat ik weet dat veel kinderen leukemie hebben en ouders dagelijks hun kinderen hieraan verliezen. Het lijkt mij verschrikkelijk. Ook voegt het een extra laagje ontroering toe, nu ik weet dat de schrijver eigenlijk de juf in het verhaal is en hij het als meester zelf meegemaakt heeft.

‘Achtste groepers huilen niet’ geeft je een inzicht in het leven van een kind met leukemie en wat dat doet met de mensen om haar heen. Hoe de kinderen in haar klas om Akkie geven en hoeveel haar moeder van haar houdt zou voor mij onbeschrijfelijk zijn, maar Vriens doet het goed. Hij zet het zo realistisch als het maar zijn kan neer. Keihard.

Kortom, ‘achtste groepers huilen niet’ is een ontroerend boek, met een stalen realistische tint. Het boek is een absolute aanrader als je van hartverscheurende emotionele boeken houdt.

 

Door: Luke.

Caja Cazemier – Echt Spel

 

Leeftijd. 13+

 

SAMENVATTING. Joppe en Roos, de twee hoofdpersonen in het boek Echt Spel, krijgen te maken met onderwerpen die pubers van deze leeftijd meemaken: de eerste verliefdheid, lastige gevoelens en scheiding van ouders. De twee hoofdpersonen zitten samen op een toneelschool en studeren “Het Spel van je Leven” in. Het gaat over alle zaken die in de pubertijd kunnen voorkomen en hoe onzeker je je als puber zich kunt voelen. Ondertussen worden de twee hoofdpersonen ook nog verliefd op elkaar maar pas aan het eind weet je of ze elkaar ook krijgen. Vooral Joppe heeft het moeilijk met zijn verliefdheid voor Roos en zal eerst nog een ander probleem moeten verwerken voordat hij echt werk kan maken van Roos. Eerst verzet Joppe zich tegen de nieuwe vrouw in het leven van zijn vader, aan het einde van het boek zal deze vrouw hem goed helpen met Roos.
Roos heeft het moeilijk met de scheiding van haar ouders en de onzekerheden die dat met zich meebrengt. Gelukkig hebben de twee de toneelschool om veel zaken uit te spelen en te verwerken.
Oma heeft een mooie rol in het samenbrengen van Joppe en Roos aan het einde van het boek.

RECENSIE. Caja Cazemier gaat puberproblemen niet uit de weg maar neemt ze serieus en bespreekt ze heel erg duidelijk. “Met een-ik-kan-nooit-meer-spelengevoel in haar borst” zo omschrijft Caja Cazemier het zwart-wit denken van Roos. Pubers van deze leeftijd hebben daar nogal eens last van en denken dat het nooit meer goed komt. En natuurlijk komt het goed met Roos. Na wat toestanden wordt de toekomst, dan bij vader en dan bij moeder wonen, duidelijk. 
Rouwverwerking is ook een zwaar thema in het boek Echt Spel. Joppe heeft het er nog steeds moeilijk mee dat zijn moeder enige tijd geleden is overleden. Hij kan pas verder met zijn leven als die verwerking heeft plaatsgevonden. Caja Cazemierlaat Joppe praten en verwerken. Jongens mogen ook kwetsbaar zijn. “Het bekende, het veilige, degene van wie je houdt: alles is weg”. ‘Tranen stroomden over zijn wangen”. Het is oké als je als jongen huilt om verlies in het bijzijn van vertrouwde vrienden. Joppe hoeft niet “flink’ te zijn.
Gelukkig is er ook de liefde, de gevoelens en daarbij gaat Caja Cazemier ook de lichamelijke gevoelens die pubers kunnen hebben maar die soms zo moeilijk te bespreken zijn, niet uit de weg. Dat vind ik wel goed maar ook moeilijk voor bepaalde groepen die niet zo makkelijk over een onderwerp als ‘spelen met jezelf’ zullen praten. Heel herkenbaar voor de bedoelde leeftijd vaak maar niet of nauwelijks bespreekbaar als daar thuis ‘geheimzinnig’over wordt gedaan.

 

Door: Chris.

Francine Oomen - Het Geheim van Lena Lijstje

 

Leeftijd. Vanaf 8.

 

SAMENVATTING. Eigenlijk heet ze Marleen, maar omdat ze altijd lijstjes maakt, noemen haar vader en moeder haar Lena Lijstje. Lena maakt lijstjes van alles wat ze tegenkomt. Van wat ze aan zal trekken of van manieren om niet meer nagels te bijten bijvoorbeeld. Die lijstjes helpen haar met kiezen, want dat vindt ze erg moeilijk.

Lena heeft geen broertjes en zusjes, maar ze heeft het best gezellig met haar vader en moeder. Het is alleen wel jammer dat Lena's vader en moeder de laatste tijd vaak ruzie hebben. Lena vindt het ook vervelend dat haar vader een cursus Indonesisch koken volgt, want dat Indonesische eten vindt ze helemaal niet lekker. Als blijkt dat haar vader verliefd is op de juffrouw van de kookcursus, is dat het begin van veel veranderingen. Lena's leven wordt flink overhoop gegooid als haar ouders besluiten te gaan scheiden.

Die scheiding is de belangrijkste gebeurtenis in 'Lena Lijstje'. Toch is het geen verdrietig boek, want er gebeurt nog veel meer in Lena's leven. Ze heeft haar vrienden en vriendinnen en zelfs een heuse uitlaathond die ze Bibberbertje noemt. Ze maakt kennis met haar Engelse neefje Ed met wie ze brieven gaat schrijven en ze raakt bevriend met Torren-Theo, een zwerver uit het park, met wie ze ook kan praten als ze even niet meer weet wat ze met haar ouders aan moet.

In 'Het geheim van Lena Lijstje' gaat het verhaal van Lena verder. Ze krijgt een bijzondere erfenis en ze moet gaan logeren bij de nieuwe vriendin van haar vader en haar kinderen. Ze krijgt nóg een stiefmoeder en ze wordt verliefd!

RECENSIE.Boeken over gescheiden ouders zijn er wel meer. Wat 'Lena Lijstje' en 'Het geheim van Lena Lijstje' zo bijzonder maakt, is dat Francine Oomen er in geslaagd is een vrolijk, luchtig verhaal te schrijven waarin de gevoelens die kinderen kunnen hebben als hun ouders gaan scheiden toch haarscherp naar voren komen. Veel kinderen die de pech hebben in zo'n situatie terecht te komen zullen zich herkennen in Lena. En als zij de boeken uit hebben, moeten al die volwassenen ze misschien eens lezen. Dan snappen ze iets beter hoe kinderen van gescheiden ouders zich vaak voelen!

 

Door: Chris.

Carry Slee - Kappen

 

Leeftijd. Vanaf 11.

 

SAMENVATTING+RECENSIE. ‘’’Kappen!’. Sander grijpt Emiels arm vast, maar die rukt zich los en trapt door. Sander ziet dat er bloed uit het hoofd van de jongen komt. ‘Kappen!’ schreeuwt hij weer.’’

Het boek ‘Kappen!’ is geschreven door Carry Slee en uitgegeven in 1999. ‘Kappen!’ is in 2000 getipt door de Kinderjury en in 2001 won het boek de Prijs van de Jonge Jury. Het boek is geschreven naar aanleiding van de hoeveelheid zinloos geweld in de wereld, Slee vertelt dit in het voorwoord.

Sander en Indra zijn smoor verliefd op elkaar, alleen weten ze dat niet van elkaar. Indra heeft namelijk Pfeiffer, dus is ze niet vaak op school. Hierdoor kan ze het Sander niet goed laten blijken. Maar als het eenmaal zo ver is, krijgen ze verkering. Sander heeft twee vrienden, Maarten en Chris. Zij stellen Sander voor aan Emiel, een slechte jongen die dingen als vechten en stelen graag doet. De dag na hun ontmoeting ziet Sander de drie andere jongens een jongen in een rolstoel in elkaar slaan. Als de drie vluchten trekken ze Sander ook mee, waardoor hij voor omstanders ook schuldig lijkt. De volgende dag weet iedereen ervan en Sander krijgt de schuld. Alleen zijn ouders en Indra geloven in zich onschuld. Om iedereen ervan te overtuigen vertelt Indra dat hij bij haar was, een leugen dus. Later die dag ziet Sander Emiel nog een jongen mishandelen en Sander besluit in te grijpen. Dit mislukt en Emiel chanteert hem door te zeggen dat hij Indra wat aan zal doen, als Sander niet aan de politie vertelt dat zijn vrienden Chris en Maarten de jongen mishandelde. Sander rent naar Indra om het haar te vertellen, maar Emiel volgt hem en slaat hem het ziekenhuis in. Emiel komt vervolgens ook weer naar het ziekenhuis, om Sander te bedreigen, maar daar wordt hij opgepakt. Indra en hij kunnen nu rustig verder met hun leven.

‘Kappen!’ is geschreven in chronologische volgorde en vanuit personaal perspectief. Je leest vanuit het perspectief van Sander, maar ook vanuit het perspectief van Indra. Het taalgebruik van Slee is alleen niet echt bepaald spannend en door de gebruikte structuur al snel voorspelbaar.

Het boek ligt echter erg dicht bij de waarheid. Het is geschreven in 1999, rond die tijd kwam zinloos geweld steeds vaker in het nieuws. Het is natuurlijk niet tijdsgebonden, aangezien het nog steeds gebeurd, maar wel typerend. Het verschrikkelijke en ontroerende van dit boek, is dat het echt gebeurd. En dat is verschrikkelijk.

De intentie van Carry Slee is heel erg duidelijk. Aan het begin van het boek vermeld ze dat ze ‘Kappen!’ heeft geschreven naar aanleiding van de vele berichten over zinloos geweld en dat ze vind dat het onnodig is. Met dit boek geeft ze inzicht in het leven van kinderen die te maken hebben met zinloos geweld en pesten, dus raak je als lezer ook meer betrokken. Na het boek denk je er hetzelfde over als Slee, mocht dit nog niet het geval zijn.

Kortom, ‘Kappen!’ is een maatschappelijk en realistisch boek, maar door de gebruikte structuur heel voorspelbaar. Dit maakt echter niet veel uit, omdat het Slee meer ging om de zeer duidelijke boodschap, die tijdens en na het lezen zeker wel je keelgat inschiet. Daarom is ‘Kappen!’ van Carry Slee een aanrader als je van een boek houdt met een goed verhaal en een goede boodschap.

 

Door: Chris.