Jan Terlouw - Koning van Katoren

Leeftijd. Vanaf 9.

SAMENVATTING+RECENSIE.  Wie heeft er wel eens gehoord van de schuifelende kerken van Uikumene? Of van de knobbelneuzen van Afzette-Rije? Niemand? Stach ook niet. En toch bestaan ze. In Katoren. Stach wil graag koning worden, maar dat blijkt niet zo makkelijk te zijn. En dat is maar goed ook, want anders was dit spannende boek er niet geweest…

Katoren had een leuke koning die hield van feest en vuurwerk. Een goede koning waar alle Katorenen van hielden. Maar de koning ging dood en had geen zoon of dochter die hem op kon volgen. Zes ministers gingen het land regeren. Zure heren waar weinig lol mee viel te beleven. Al is het best grappig om over ze te lezen, in een land wonen waar deze heren de dienst uitmaken, is beslist geen pretje. De ministers zouden regeren tot er een nieuwe koning was. Maar zeventien jaar later is er niemand meer in Katoren die nog gelooft dat die nieuwe koning er ooit zal komen.

En dan komt Stach. Hij is geboren in de nacht dat de oude koning stierf. Omdat zijn beide ouders stierven toen hij nog maar een paar dagen oud was, woont hij bij zijn oom Gervaas. Stach heeft van zijn oom geleerd altijd te zeggen wat hij wil en nooit bescheiden te zijn. Op een dag vraagt hij de ministers wat hij moet doen om koning te worden. De ministers zijn hier natuurlijk helemaal niet blij mee. Ze besluiten Stach zeven opdrachten te geven. Als het Stach lukt de opdrachten uit te voeren, wordt hij de nieuwe koning van Katoren.

Koning van Katoren is spannend, verrassend en zit vol humor. Het boek heeft een schrijfstijl die erg lekker leest. Geen overbodige informatie of onnodige zijwegen; het verhaal dendert

door. Stach is een jongen die je meteen in je hart sluit. De opdrachten die hij moet uitvoeren, bestaan uit het oplossen van problemen die zich in Katoren voordoen. De draak van Smook, de tovenaar van Ekilibrië, het lijkt zo uit een sprookjesboek te zijn geplukt. De problemen die Stach tegenkomt, lijken verdacht veel op problemen die in de werkelijkheid voorkomen. Er zit dus ook een morele boodschap in voor ons in de huidige samenleving.

Door: Chris.

Saci Lloyd - F*ck the system: Everything starts right here, right now

Hunter protesteert. ‘U doet alsof de Burgers jullie vijand zijn, alsof wij niks proberen. Wij vinden het even goed afschuwelijk wat de Kozakken hier doen. En we zitten ook niet passief af te wachten… Mijn vader werkt dag en nacht om de energiekloof te overbruggen, zodat we niet meer afhankelijk zijn van olie.’

Bedachtzaam roert Harry een paar druppels olie door het mengsel. ‘Je vader bedoelt het vast goed, maar zijn oplossingen zijn lapmiddeltjes. We moeten het hele systeem omgooien. Anders gaan leven. Als hier iets kapot is, repareren we het zelf. We verbouwen ons eigen eten. Als we iets nodig hebben, maken we het we het zelf. Dat is onze kracht.’

Hunter snuift. ‘Dus volgens u moeten we alle beschaving maar overboord gooien en weer in grotten gaan wonen? Nee, bedankt.’

Harry grijnst. ‘Geen grotten voor ons. Outsiders zijn meesters op het gebied van technologie. Meesters, geen slaven, snap je. Onze technologie brengt ons samen, in plaats van ons uit elkaar te drijven en dom te houden, zoals bij jullie.’ De oude man tikt Hunter op de borst. ‘En zeg eens, jongen, wat is er eigenlijk zo geweldig aan die beschaving van jullie? Je zeventig uur per week afbeulen, afgestompt door de virtuele realiteit, nooit je mond durven opendoen uit angst dat ze je ID afpakken… Noem je dat leven?’

Fuck the system is geen typisch jeugdboek, de setting lijkt eerder op een actiefilm. Ondertussen gaat het wel over typische jeugdthema’s.

Het boek speelt in Engeland, in een toekomst waarin onze huidige samenleving in elkaar is gestort. Een klasse van ‘nette mensen’ is de baas. Zij heten Burgers. De rest van de mensen woont in ghetto’s, favela’s, onder hen zijn ook rebellen, de Outsiders. Zij hebben eigenlijk hun eigen, betere samenleving gebouwd, met biologisch voedsel, freerunnen en superieure internettechnieken. Hoofdpersoon Hunter Nash is een Burger, zijn vader is één van de belangrijkste ambtenaren van het land, maar zelf wil hij liever een Outsider zijn. Tijdens het freerunnen komt hij toevallig in aanraking met de Outsiders, in het bijzonder met het meisje Uma, op wie hij verliefd wordt. Uma laat geheime internetgegevens van de Outsiders bij hem achter, waardoor Hunter achtervolgd wordt door ‘het systeem’. Er was al een grote regeringsactie gaande tegen de Outsiders, en Hunter belandt er middenin.

Op de achtergrond gaat het boek zoals gezegd wel over typische jeugdthema’s. Hunter is als puber zijn grenzen aan het verkennen en het gevaar aan het opzoeken door een ‘asosport’ te beoefenen en in slechte buurten rond te hangen. Door zijn contact met de Outsiders krijgt hij opeens meer spanning en gevaar dan hem lief is. Tegelijkertijd leert hij er liefde kennen, in de persoon van Uma, en leert hij door hun ideologische gedrevenheid wat zijn eigen normen en waarden zijn.

Fuck the system is een ijzersterk boek. Het gaat razendsnel en het voert de lezers mee in een onbekende, maar fascinerende wereld. Wat genre betreft zit het in zijn eigen categorie. Action-packed en aangrijpend.

Door: Ruud.

Paul Biegel – Swing

De hele wereld zat in afwachting: alle televisiezenders waren gericht, van Japan via Azië, Europa en Amerika tot Australië. Waar het nacht was bleef iedereen op, waar het dag was ging niemand naar zijn werk; de hele wereld bleef thuis aan de buis voor het trompetwonder Joshua.

Daar kwam hij! In een gloednieuw schitterpak stapte hij over de gouden loper naar voren en het dak van het paviljoen viel bijna naar beneden door het donderend applaus van het publiek: drieduizend mensen plus nog tien slimme jongetjes die zich stiekem via de nooduitgang naar binnen hadden gewurmd.

Doodse stilte nu: Joshua, in de felle schijnwerpers met alle ogen en oren van de wereld op hem gericht, bracht de trompet naar zijn mond, kuste het koper dat kil voelde aan zijn lippen, en blies.

Daar klonk over de hele wereld de allerhardste, smerigste en langdurigste kamelenscheet.

Swing is een typisch Paul Biegel-boek: een modern sprookje.

Joshua is een zorgeloos jongetje uit een Afrikaans dorpje. Het enige waar hij om geeft, is het bespelen van de trompet die een missionaris ooit heeft meegenomen. Hij is de enige die muziek uit de kapotte trompet krijgt, en virtuoos. Met vriendinnetje Teri loopt hij weg van een bruiloft waar hij moet spelen en begint aan een fantastisch avontuur, dat hem en wereldberoemde trompettist maakt. Daar gaat het mis.

Swing is een echt sprookje. In de zin dat het een fantasieverhaal is ‘eens in een land hier ver vandaan’, maar vooral in de zin dat het een duidelijke moraal heeft. De kinderen Joshua en Teri hebben een zorgeloos leven in de binnenlanden van Afrika. Als ze achter de trompet aan in de ‘beschaafde’ wereld komen, snappen ze die niet. Van binnen blijven ze in hun eigen onschuldige wereld. Als Joshua ontdekt wordt door een Amerikaanse producer, een grote ster wordt en wel begint op te gaan in de echte wereld verliest hij de gave om op de trompet te spelen. Hij maakt hetzelfde geluid als alle andere beschaafde mensen voor hem die erop probeerden te spelen: een kamelenscheet. Pas terug in zijn eigen dorp, onaangetast door de boze buitenwereld, is hij weer onschuldig genoeg om op de trompet te kunnen spelen. Swing lijkt daarmee vooral een pleidooi voor de onschuldige Afrikaanse natuurbeschaving, versus onze westerse, materialistische wereld. Deze boodschap ligt er niet zo dik bovenop: Biegel heeft het verhaal luchtig en grappig gehouden. Het is daardoor erg toegankelijk voor alle klassen lezers, zoals te verwachten is van een kinderboekenweekgeschenk.

Door: Ruud.

Tonke Dragt – De Brief voor de Koning

Leeftijd. Vanaf 10.

SAMENVATTING+RECENSIE. De zestien jaar oude Tiuri brengt een nachtwake door in een kapel net buiten de hoofdstad van het rijk van koning Dagonaut. Als hij die wake volhoudt, wordt hij tot ridder geslagen. Maar dan wordt er diep in de nacht op de deur geklopt door iemand die om hulp vraagt. Tiuri heeft te horen gekregen dat hij in zo'n situatie beslist niet mag opendoen. Toch doet hij de deur open. Dat is het begin van een spannend reisavontuur.

Tiuri moet namelijk een belangrijke geheime opdracht uitvoeren. Hij moet een brief brengen naar de koning van Unauwen en daarvoor moet hij over het grote gebergte. Ondertussen wordt hij achternagezeten door allerlei ridders en vreemde lui die de brief in handen willen krijgen. Is er iemand die hij kan vertrouwen?Dan is er natuurlijk nog het mysterie van de brief zelf. Wat is de inhoud? Die vraag wordt pas op het eind beantwoord. Hierdoor, en op andere manieren, weet de schrijver de lezer te blijven boeien tot het eind  De brief voor de koning is daarom wat mij betreft een boek dat je gelezen moet hebben. Hou jij van avontuur en spanning en wil je weten of het Tiuri lukt om de brief af te geven? Lees het boek…

Door: Chris.